Twyfelfontein, znane również jako /Ui-//aes, to fascynujące stanowisko archeologiczne położone w regionie Kunene w północno-zachodniej Namibii. Jest znane ze swoich starożytnych rycin naskalnych i malowideł, które stanowią jedno z największych skupisk petroglifów w Afryce. Te ryciny, stworzone przez łowców-zbieraczy, a później przez pasterzy Khoikhoi, mają około 6000 lat.
W 2007 roku Twyfelfontein zostało wpisane na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO jako pierwsze tego typu miejsce w Namibii, ze względu na jego kulturowe znaczenie. Na tym terenie znajduje się ponad 2500 rycin naskalnych, przedstawiających zwierzęta takie jak lwy, nosorożce, słonie, strusie i żyrafy, jak również odciski ludzkich i zwierzęcych stóp. Niektóre ryciny pokazują nawet transformacje człowieka w zwierzę, co jest uznawane za część rytuałów szamanistycznych.
Nazwa "Twyfelfontein" pochodzi z języka afrikaans i oznacza "źródło wątpliwości" lub "niepewne źródło". Ta nazwa została nadana przez farmera Davida Levin, który w 1947 roku osiedlił się w okolicy. Kiedy odkrył źródło wody, nie był pewien, czy będzie ono dostatecznie stabilne i wydajne, aby zaspokoić potrzeby jego farmy. Wątpliwości te skłoniły go do nadania tej nazwy.
Stanowisko zwiedzamy z przewodnikiem, który pokazuje nam najbardziej ciekawe petroglify. Spacer trwa około godziny.
Po spacerze jedziemy jeszcze do pokazowej wioski ludu Damara. To już taki żywy skansen. Ludzie tutaj nie mieszkają tylko pokazują, jak wyglądało kiedyś życie ich przodków. Można zobaczyć jak powstawała broń, lekarstwa, ubrania itp. Na końcu pokaz rozpalania ognia i tradycyjnego tańca. Całkiem ciekawe.
Plemię Damara to jedno z najstarszych plemion w Namibii, zamieszkujące głównie północno-zachodnią część kraju. Ich populacja wynosi około 200 tysięcy osób, co stanowi około 8% ludności Namibii. Damara posługują się językiem nama, który jest językiem klikowym, co oznacza, że w ich mowie występują charakterystyczne dźwięki kliknięć. Damara są znani z bogatej kultury i tradycji, które obejmują muzykę, taniec i rzemiosło. W przeszłości zajmowali się głównie zbieractwem, łowiectwem i rolnictwem. Współcześnie wielu z nich mieszka w miastach, ale nadal pielęgnują swoje tradycje i język.
Na końcu, oczywiście, sklepik z pamiątkami.